Z przestrzeni publicznej związanej ze środkami komunikacji miejskiej, poruszaniu się po ulicach korzystamy dzisiaj wszyscy. Przestrzeń ta znacząco się rozrasta i staje się coraz bardziej niebezpieczna. Warto, więc zwrócić uwagę na problemy, jakie mogą napotykać w niej osoby z niepełnosprawnością oraz w jaki sposób należy pomóc takim osobom w poruszaniu się w przestrzeni publicznej. Coraz więcej naszych ulic, przystanków, przejść dla pieszych, autobusów, tramwajów, pociągów jest coraz lepiej dostosowana dla osób z niepełnosprawnością jednak warto zwrócić uwagę na kilka spraw związanych z tym zagadnieniem.
W wielu miejscach zwłaszcza dużych miast na chodniku stosuje się ścieżki, w których osoby niewidome mogą prowadzić białą laskę. Pozwala im to na bezpieczne poruszanie się oraz nie gubienie kierunku, w którym się zmierza.
Przy zejściu na ulicę na przykład na przystankach stosuje się guzki będące rodzajem innej nawierzchni łatwo wyczuwalnej dla stup osoby idącej. Zmiana podłoża w postaci guzków informuje, że za chwilę nastąpi zejście na ulicę lub z peronu w przypadku stacji kolejowej.
Guzki mogą też informować o jakiejś przeszkodzie na przykład o schodach, krawężnikach i tak dalej.
Często stosuje się połączenie guzków i żółtego pasa, który jest dodatkową informacją dla osób słabowidzących.
W wielu nowoczesnych autobusach, tramwajach czy pociągach stosuje się tak zwane „ciepłe przyciski”, które pozwalają pasażerom na samodzielne otwieranie drzwi.
Bardzo wyraźnie należy uczulić zarówno kierowców jak i innych podróżnych, że osoba niewidoma nie jest wstanie szybko samodzielnie znaleźć drzwi oraz przycisku do ich otwierania podczas krótkiego postoju autobusu czy tramwaju na przystanku. W miarę możliwości należy pomóc takiej osobie informując, jaki autobus czy tramwaj podjechał na przystanek a w razie potrzeby otworzy ć drzwi „ciepłym przyciskiem”.
Uwaga! Nie pytaj, jakim autobusem osoba niewidoma chce jechać tylko informuj o każdej linii autobusowej czy tramwajowej, jaka podjechała na przystanek. Zwróć uwagę czy na często uczęszczanym przystanku nie podjechały naraz 2 lub 3 autobusy. Poinformuj osobę niewidomą nie tylko o pierwszym, ale także o następnych autobusach stojących na przystanku.
W niektórych autobusach czy tramwajach kierowca włącza komunikaty głosowe informujące o przystanku, do jakiego autobus czy tramwaj się zbliża. Należy zadbać, by komunikat ten odtwarzany był na tyle głośno by mogli go usłyszeć pasażerowie.
UWAGA: Nie denerwuj się, że odtwarzane są komunikaty informacyjne. Wśród twoich współpasażerów mogą być również tacy, którzy nie widzą, w jakim punkcie miasta aktualnie się znajduje środek lokomocji, którym jedziecie.
Kolejnym udogodnieniem jest udźwiękowiona sygnalizacja świetlna na przejściach dla pieszych, która informuje odpowiednim dźwiękiem, że zapaliło się światło zielone.
Niekiedy bywa, że okoliczni mieszkańcy zgłaszają skargi, że udźwiękowienie jest zbyt głośne.
W takiej sytuacji należy wywarzyć racje mieszkańców i być może nieco przyciszyć sygnalizację, jednak należy wykazać jednocześnie zrozumienie dla osób z niepełnosprawnością wzrokową, które samodzielnie praktycznie nie mogą przejść na drugą stronę ulicy, gdy na przejściu nie jest zainstalowana sygnalizacja dźwiękowa.
Ważne jest by sygnalizacja ta była instalowana na coraz większej ilości przejść dla pieszych.
Ważne jest by wszelkie tablice informacyjne tak na dworcach jak i przystankach oraz w urzędach były wieszane na tyle nisko by osoba słabowidząca mogła przeczytać odpowiedni komunikat. Informacje te powinny być pisane raczej dużymi literami w dużym kontraście koloru tekstu do tła.
Dziś w dobie starzejącego się społeczeństwa z tego rodzaju udogodnień będą korzystały bardzo często nie tylko osoby, które powszechnie uznajemy za słabowidzące, ale także osoby starsze, które z uwagi na podeszły wiek zaczynają mieć problemy ze wzrokiem.
Wiele obecnie jeżdżących pociągów, autobusów i tramwajów jest już niskopodłogowa pozwalająca na poruszanie się środkami lokomocji osobom poruszającym się na wózkach inwalidzkich. Pojazdy te posiadają niejednokrotnie wyjmowane czy wysuwane platformy pozwalające na wjazd do pojazdu wózka.
Wiele osób z niepełnosprawnością ruchową przemieszcza się za pomocą dostosowanego samochodu.
Należy zwrócić uwagę, by nie parkować na specjalnych miejscach oznaczonych dla kierowców z niepełnosprawnościami.
Pamiętaj by nawet części miejsca dla osób niepełnosprawnych nie zajmować, ponieważ niektórzy kierowcy poruszający się na wózkach inwalidzkich mogą potrzebować więcej miejsca by przesiąść się z samochodu na wózek.
